Broń myśliwska
Broń myśliwska – broń skonstruowana z zamierzeniem użycia jej do polowań na zwierzęta.
Ludzie nie wyposażeni przez naturę w broń w postaci szponów czy mocnych zębów, musieli nauczyć się wytwarzać narzędzia, a z czasem urządzenia pomocne w chwytaniu zwierząt. Pierwotnie była to prosta broń obuchowa (pałki) oraz miotana (kamienie o zaostrzonych krawędziach). Z czasem ludzie nauczyli się produkować broń drzewcową (włócznie, dzidy, oszczepy), białą (noże), miotającą (łuki, kusze). Po wynalezieniu prochu bronią najczęściej używaną w myślistwie stały się sztucery oraz strzelby.
Myśliwska broń palna musi spełniać następujące kryteria:
- przy maksymalnym załadowaniu można z niej oddać najwyżej pięć pojedynczych strzałów
- magazynek broni samopowtarzalnej może zawierać co najwyżej dwa naboje.
Broń myśliwską dzielimy na:
- śrutowa
- kulowa
- kombinowana
|
